کتاب گرگ ها و سیاوش ها اثری جامع از عبدالمجید نجفی 

پاره‌ ابرهای مشرق به ورقه‌ های مسی می‌ ماند که رویگر‌ باد مدام در آتش می‌ دمید و آنها سرخ‌ تر می‌ شدند. به دلم برات شده بود اتفاقی می‌ افتد.”
“طبق عادت سالیان، پیش از سپیده از چادرم بیرون زده بودم تا هوایی بخورم و به قراولان سری بزنم. هجوم تورانیان با هلهله و غریو های رعب‌ آور، سکوت سحرگاه را در هم شکست.
“جنگ آغاز شده بود…”